Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης (ΠΟΠ)
Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης (ΠΟΠ)
Η Ελλάδα κατοχύρωσε τις πρώτες ονομασίες προέλευσης το 1971. Ωστόσο, αν κάποιος κοιτάξει πιο προσεκτικά την ιστορία της χώρας, θα μπορέσει να καταλάβει ότι οι Έλληνες προστάτευαν τα διασημότερα κρασιά τους από την αρχαιότητα. Ίσως σε αυτά τα κρασιά θα μπορούσε κάποιος να αναζητήσει τις πρώιμες μορφές προστασίας ων οίνων και την πρώτη οινική νομοθεσία.
Υπάρχουν 33 διαφορετικές ζώνες παραγωγής κρασιών Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης στην Ελλάδα. Στην περίπτωση των οίνων ΠΟΠ, η ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά του προϊόντος συνδέονται ουσιαστικά ή αποκλειστικά με την προέλευση (φυσικοί και ανθρώπινοι παράγοντες όπως κλίμα, εδαφολογικές συνθήκες, τοπογραφία, τοπική τεχνογνωσία κ.λπ.), ενώ όλα τα στάδια της παραγωγής πρέπει να γίνονται στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή. Επίσης, το 100% των σταφυλιών πρέπει να προέρχονται αποκλειστικά από τη γεωγραφική περιοχή όπου παράγεται το κρασί. Η Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης είναι η αληθινή έκφραση του τι μπορεί να δώσει η γη, δίνοντας «ταυτότητα» στα κρασιά που παράγονται.
Τα κρασιά ΠΟΠ τοποθετούνται στην κορυφή της ποιοτικής ιεραρχίας του συστήματος ονομασιών προέλευσης της Ελλάδας και σε γενικές γραμμές είναι μικρές περιοχές με αυστηρά καθορισμένους κανονισμούς που αφορούν όλα τα στάδια παραγωγής, από την αμπελοκαλλιέργεια έως την οινοποίηση, την παλαίωση και την εμφιάλωση. Καθορίζονται οι ποικιλίες σταφυλιού, οι τεχνικές καλλιέργειας και οινοποίησης και το σύστημα στοχεύει στην προστασία της μοναδικής ταυτότητας ενός τοπικού προϊόντος που έχει φήμη για την ποιότητά του μέσω ιστορικών αρχείων. Επομένως, αυτά τα κρασιά φέρουν την «αίσθηση του τόπου» και θεωρητικά δεν μπορούν να αντιγραφούν πουθενά αλλού στον κόσμο. Πράγματι, ακόμα κι αν η ποικιλία Ασύρτικο μπορεί να καλλιεργηθεί σε άλλα μέρη του πλανήτη, το Ασύρτικο που καλλιεργείται στα ηφαιστειακά εδάφη της ΠΟΠ Σαντορίνη δεν μπορεί να αντιγραφεί πουθενά αλλού. Τα κρασιά ΠΟΠ κατατάσσονται κάθε χρόνο από μία επιτροπή γευσιγνωσίας και φέρουν μια κόκκινη ή μπλε ταινία (ανάλογα με το στυλ τους) κάτω από το καψύλιο της φιάλης.