Στη σημερινή εποχή, το ελληνικό κρασί κατάφερε να γίνει σύγχρονο χωρίς τη σταδιακή κατάργηση των πλεονεκτημάτων της μακράς του παράδοσης. Οι Έλληνες οινοποιοί ενστερνίστηκαν τις γηγενείς ποικιλίες σταφυλιών και γοητεύτηκαν από τα διαθέσιμα παλαιά αμπέλια που έκρυβαν έναν «θησαυρό» με ξεχασμένα σταφύλια. Και ενώ παραμένουν ως επί το πλείστον μικρού ή μεσαίου μεγέθους, οι παραγωγοί ακολουθούν την εξέλιξη της οινοποίησης, ενσωματώνοντας όλες τις σύγχρονες τεχνικές προκειμένου να αναδείξουν τις δυνατότητες αυτών των ποικιλιών. Εντούτοις, η βάση της ελληνικής οινοπαραγωγής είναι το οικογενειακό «boutique» οινοποιείο. Τα Wines of Greece δημιουργούνται από ανθρώπους για τους οποίους η παραγωγή κρασιού είναι μια πολύ προσωπική διαδικασία και αυτό αντικατοπτρίζεται άμεσα στο ανθρώπινο αποτύπωμα στον αμπελώνα και στο οινοποιείο.

Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν όλες οι πρακτικές στον αμπελώνα, από τη φύτευση μέχρι το κλάδεμα και τον τρύγο, πραγματοποιούνται εξ’ ολοκλήρου με το χέρι. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους δύσβατους ορεινούς αμπελώνες, όπως αυτοί στην ΠΟΠ Σάμος ή στις ΠΓΕ Πλαγιές Αιγιαλείας και ΠΓΕ Μετσόβο, που βρίσκονται σε υψόμετρο άνω των 1000μ. από το επίπεδο της θάλασσας. Το μέγεθος της χειρωνακτικής εργασίας σε τέτοια αμπελοτόπια δίνει έμφαση στην λεπτομερή καλλιέργεια και τη δυνατότητα επιλογής μόνο της καλύτερης πρώτης ύλης. Και τα δύο, αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες για την παραγωγή οίνων κορυφαίας ποιότητας.