Η περίπτωση των παλαιών αμπελώνων
Τα παλαιά αμπέλια που έχουν επιβιώσει σε πολλές ΠΟΠ και ΠΓΕ περιοχές και αποτελούν ένα σύνηθες χαρακτηριστικό του ελληνικού αμπελώνα, μέσα τους κρύβουν μια μεγάλη αμπελογραφική κληρονομιά. Σε απομονωμένες περιοχές, όπως το νότιο τμήμα της Κρήτης, μπορεί κανείς να βρει εκτάσεις με σύνθετες φυτεύσεις ποικιλίων διαμορφωμένα σε κύπελλο. Μερικοί φημισμένοι αμπελώνες, όπως η Σαντορίνη, δεν έχουν προσβληθεί ποτέ από φυλλοξήρα, διαθέτωντας έναν σημαντικό αριθμό παλαιών αμπελιών.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τέτοια -μεγάλης ηλικίας- αμπέλια έχουν προσαρμοστεί τέλεια στο τοπικό περιβάλλον. Στην Αττική, πρέμνα Σαββατιανού (πάνω από 50 ετών) δείχνουν εξαιρετική ανθεκτικότητα στις ξηροθερμικές κλιματικές συνθήκες της περιοχής
Πολύ συχνά εμφανίζουν μεγάλη βιοποικιλότητα ανάμεσα στα φυτά (με διαφορετικούς βιότυπους/κλώνους), συμβάλλοντας έτσι στην πολυπλοκότητα των κρασιών και ενισχύοντας την αίσθηση του terroir.
Ο όρος παλαιά κλήματα στην ετικέτα, (old vines, vieilles vignes et al.) υποδηλώνει έναν παλαιό αμπελώνα. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, η χρήση αυτών των όρων στους οίνους ΠΟΠ και ΠΓΕ ισχύει μόνο για αυτόριζα αμπέλια ηλικίας τουλάχιστον 40 ετών.
